Als je de titel leest zou je denken dat het om glaszetters of opticiens gaat. Niets is minder waar hoewel de naam wel gebaseerd is op glazenmakers uit vroeger tijden. Wanneer zij ruiten moesten repareren droegen zij het glas in een raamwerk van latten op de rug, waardoor het leek alsof ze vleugels hadden.

Voorkomen

Glazenmakers (Aeshnidae) zijn prachtig gekleurde libellen die in onze streken veel voorkomen. Blauwe glazenmakers komen veel voor bij plassen en tuinvijvers waar ze de omgeving rustig afzoeken naar voedsel. Ze komen daarbij vaak in de buurt van mensen en bebouwing en het komt niet zelden voor dat deze libel een woning binnenvliegt en dan tegen het vensterglas aan gaat zitten en af en toe wordt deze libel dan ook gevangen door een kat. Groene glazenmakers echter komen alleen voor bij vennen waar krabbenscheer in voorkomt, dat is namelijk de enige plant waarin zijn hun eieren afzetten.

Kenmerken

Het zijn grote, zeer krachtige libellen van 60 tot 85 mm lang en een spanwijdte van 6,5 tot 9 cm. Het achterlijf, dat langer is dan de vleugels, is donker met een lichtere mozaïektekening, of licht met een donkere

rugstreep. Het borststuk bevat altijd schouderstrepen of een lichte tekening aan de zijkant, en vaak beide. Verwarrend is wel dat de groene glazenmaker meer blauw getekend is dan de blauwe glazenmaker, die meer groen is. Wel een goed kenmerk van de blauwe glazenmaker is dat er op de laatste segmenten van het achterlijf vlekken zijn samengevloeid, daardoor lijken ze wat op een lantaarntje.

Ontwikkeling

De wijze van ei afzetting verschilt per soort. Glazenmakers leggen hun eitjes in waterplanten. Het vrouwtje maakt met haar legboor een opening in een waterplant en legt daarin haar langwerpige eieren. Dit noemt men met een moeilijk woord “endofytische ei afzetting”. Het eerste jaar overwinteren de eieren van de glazenmakers in de plant. Daarna ontwikkelen de eieren zich in circa vier weken tot larven. Deze larven vervellen wel negen tot zestien keer voordat ze langs de stengel van de waterplant omhoog uit het water klimmen. Het huidje (zie foto) breekt aan de bovenkant open en de libel kruipt er voorzichtig uit. In dit stadium is de libel erg kwetsbaar. De vleugels moeten opgepompt worden en het duurt uren voordat hij helemaal opgedroogd is. Op de foto zie je een glazenmaker die nog niet helemaal opgedroogd is, daarom blijft hij rustig zitten op de warme arm van onze zwager John.

De vliegtijd van libellen is weliswaar voorbij maar misschien, op een warme herfstdag of anders zeker volgend voorjaar en zomer, kunnen we weer volop genieten van deze prachtige gevleugelde insecten.

Voor nu wensen wij jullie een prachtige kleurrijke herfst toe. Martha en Paul.