De sperwer vliegensvlugge jager
De sperwer (Accipiter nisus) is een kleine, snelle roofvogel.
Tijdens een van de zomeravonden in juni zagen we in de achtertuin van onze buren een merel, alarmerend roepend, in snelle vaart naar de conifeer vliegen waar moedermerel op het nest zat. Met zijn alarmroep waarschuwde hij ondertussen de andere vogels dat er gevaar dreigde. Hij werd achtervolgd door een sperwer die in hem een lekker hapje zag voor de jongen. De beschutting van de conifeer mocht niet baten. De sperwer vloog even later weg met zijn prooi.
Zielig zullen velen van jullie denken, maar het is natuurlijk ook de natuur. Een sperwerpaartje heeft ook voedsel nodig voor zichzelf en de jongen en zijn lievelingseten zijn nu eenmaal zangvogels zoals huismus, vink, merel, spreeuw en mees.
Kenmerken
Zoals bij alle roofvogels is het mannetje kleiner dan het vrouwtje, maar bij de sperwer is dit verschil zeer uitgesproken: het vrouwtje is tweemaal zo zwaar als het mannetje en ook een stuk groter. De lengte van kop tot staart varieert van 28 tot 38 centimeter. De sperwer bouwt ieder jaar hoog in de bomen een nieuw nest, waarin één tot zes, maar meestal vier of vijf eieren worden gelegd.
Verspreiding
De sperwer is in Nederland geen zeldzame vogel meer. Tussen 1965-1970 was het nog een uiterst schaarse broedvogel van bosgebieden op de zandgronden. Daarna volgde een geleidelijk herstel. Het aantal broedparen rond 2000 in Nederland wordt geschat op 4000 tot 5000 paar.
De sperwers die in Nederland broeden trekken in de winter zelden weg.
Steeds vaker zie je deze vogel in de tuinen in dorpen en steden. Het is voor hun een ideaal jachtterrein waar ze met beduidend minder moeite aan hun prooi kunnen komen dan in de bossen. In de winter heb je de meeste kans om deze mooie vogel in de tuin te kunnen waarnemen.
Rectificatie:
In het juninummer van Hèjs Nèjs is een foutje geslopen: Het weekend dat je tuinvlinders kunt tellen is 6 en 7 augustus. Hier nogmaals de site waar je alles hierover kunt lezen en het formulier kunt downloaden http://www.vlindermee.nl/
Martha en Paul