Kerstmis wordt door ons meteen in verband gebracht met vorst en vooral sneeuw. We willen graag een witte Kerst zoals op bijgevoegde foto van het Heijense bos te zien is. Jammer genoeg gebeurt dat maar zeer zelden en moeten we het doen met een “groene” kerst.

In huis zetten de mensen een groene kerstboom neer en versieren deze met lichtjes en ballen.

Waar komt dat gebruik eigenlijk vandaan? Waarschijnlijk gaat het hier oorspronkelijk om een oud Germaans gebruik waarbij de boom (in hun geval een eik) centraal stond in een midwinterviering (de kortste dag).

De christelijke kerken en vooral de Rooms-katholieke kerk hebben de kerstboom lange tijd geweerd. De kerstboom heeft met de inhoud van het christelijke kerstfeest niets te maken, maar in de negentiende eeuw veranderde dit.

Het Réveil (een internationale opleving van het christelijke denken) heeft een belangrijke rol gespeeld bij de introductie van de Kerstboom. In eerste instantie kenden alleen rijke gezinnen

et gebruik van een spar in huis, maar later werd de boom door de zondagsschool verder geïntroduceerd. De zondagsschool was niet alleen een geschikte manier om het evangelie te verspreiden maar ook om armen van middelen te voorzien. Sindsdien staat de kerstboom volgens sommige kerken symbool voor “het licht”.

Waarom wordt er dan gezongen Denneboom, oh denneboom als de dennenboom in onze kamer een spar is?

Dit lied is al erg oud en in de oude Nederlandse taal zijn zowel “spar” als “den” beide woorden voor “naaldboom”.

Dan om af te sluiten toch nog een natuurlesje.

Hoe kun je zien welke naaldboom een spar is en welke een den?

Dat is heel gemakkelijk te onthouden: De naalden van de Spar zitten allemaal apart vast (onthoud de S van Solo). De naalden van de Den zitten met zijn tweeën vast (onthoud de D van Duo)

Iedereen een hele fijne en misschien wel witte Kerst toegewenst en natuurlijk een fantastisch 2011 met veel mooie natuurmomenten.

Paul en Martha