In 40 jaar van tamboerkorps via drumband naar slagwerkgroep EMM
Zo zou je in één regel de muzikale ontwikkeling van de slagwerkgroep van fanfare EMM kunnen samenvatten. Maar er is natuurlijk wel heel wat water door de Maas gestroomd voor we zover waren. Hieronder willen wij een beeld schetsen hoe deze ontwikkeling tot stand is gekomen.
Het prille begin
Al voor de tweede wereldoorlog bestaat de fanfare Eendracht Maakt Macht niet alleen uit blazers. Er lopen nog enkele leden voorop. Wiel Welbers met de kleine trom en later ook G. Gisbers (Gies den Bekker) als tamboer-maître, ook al was die benaming toen misschien nog niet uitgevonden. Die ene kleine trom heeft de fanfare hard nodig, want om tijdens een optocht continu muziek te maken is niet mogelijk.
Rond 1950 ontstaat er in de voorste gelederen van de fanfare een nieuw fenomeen. Vijftien jaar lang heeft Wiel zich alleen van zijn taak gekweten om tussen de marsen van de fanfare door een mars te trommelen, zodat de blazers even op adem kunnen komen, maar nu krijgt hij versterking! Thei Seuren, Huub Martens en Frans Stoffele roeren gezamenlijk de trom. Het eerste tamboerkorps!? In 1955 komen er nog enkele leerlingen bij: Jan Tunnissen en Theo Lamers. Eerst gaan zij op les bij de plaatselijke politieagent Vaessen. Later togen zij met nog enkele andere enthousiastelingen naar Gennep, voor een gedegen opleiding bij Wim Jaspers. Deze laatstgenoemde was, mogen we wel stellen, een echte trommelfanaat. Hij zag de kwaliteiten van de jeugdige Theo Lamers en zei letterlijk tegen hem: "Theo, geef jij maar les in Heijen, dat kun jij best."
Thei Lamers, instructeur 1958-1984
En inderdaad, in 1958 loopt er een tamboerkorps van ongeveer 8 tamboers bij EMM voorop en vanaf dat jaar is er dus sprake van een echt tamboerkorps. O.a. Martien Derks, die dit jaar 40 jaar lid is van de Limburgse Bond Tamboerkorpsen, is hierbij al van de partij. Aan het hoofd loopt tamboer-maître Theo Lamers zelf. Daarvoor hadden Wiel Welbers en Thei Seuren deze functie bekleed.
Emancipatie
Om het korps nog meer te kunnen uitbreiden en uiteraard ook in het kader van de emancipatie wordt in 1964 het besluit genomen dat er naast mannelijke- ook vrouwelijke leden kunnen toetreden tot het tamboerkorps. De repetities worden nu natuurlijk nog gezelliger! In 1965 vindt er een korte wisseling van de wacht plaats. Piet Vinck, die tijdens de diensttijd van Theo Lamers al diens taak had overgenomen, wordt instructeur van de oudere leden. Henk Koenen wordt tamboer-maître, later ook Jo van Dijck.
Concoursen
Zoals een zichzelf respecterend muziekgezelschap betaamt, begint ook het tamboerkorps zich te interesseren voor concoursen. Onder leiding van Theo Lamers als instructeur en tamboer-maître neemt zij in die jaren deel aan een reeks van 7 concoursen. Een lijst hiervan treft u elders op deze CD/ROM aan. Eén van de hoogtepunten is toch wel de promotie naar de 2e divisie (Venlo, 1969).
Wisselingen
In 1972 draagt Theo Lamers één van zijn dubbelfuncties, nl. het tamboer-maître schap over aan Pierre Hendriks en in 1983 besluit Theo Lamers, na 25 jaar vrijwel zonder onderbreking leiding te hebben gegeven aan het tamboerkorps, een punt te zetten achter het instructeursschap. Hij is nu nog steeds actief bezig bij de slagwerkgroep van het fanfare-orkest. De opleiding wordt enkele jaren door Els Koenen-Reintjes en Hans Brons gezamenlijk verzorgd. En dan begint het tijdperk Ger Peters....
Ger Peters, instructeur 1985-1994
In maart 1985 worden door het bestuur kandidaten ontvangen voor de functie van instructeur. En met kop en schouders steekt daar Ger Peters bovenuit. Deze nog zeer jonge instructeur (19 jaar) had met andere korpsen al grote successen geboekt. Van meet af aan wordt hij de stuwende kracht bij de leden. Het tamboerkorps groeit uit naar een zelfbewuste drumband met een dynamische uitstraling. Tien jaar lang zal hij kans zien de leden te inspireren en op te zwepen naar geweldige prestaties. Hij dirigeert niet alleen met zijn armen, zijn hele lijf doet mee. Dat wekt altijd verbazing bij de toeschouwers. Het woord tamboerkorps dekt allang niet meer de lading en de benaming drumband is nu veel beter op zijn plaats.
Europese Kampioenschappen
Mede dankzij Ger's kwaliteiten en persoonlijkheid slaagt de drumband erin om zowel in 1988 als in 1990 Europees kampioen te worden in Lier (België). Een hoogtepunt in de geschiedenis van de drumband, waar nog lang over nagepraat wordt. Vooral het Europees Kampioenschap van 1988 was een ongelofelijke gebeurtenis. Na afloop van de wedstrijd staan alle drumbands naast elkaar opgesteld op het voetbalveld. In de klasse waarin EMM uitkomt zijn 8 deelnemende korpsen uit vele Europese landen. Men begint met het noemen van de laatste plaats. Gelukkig, wij zijn géén laatste! Dan wordt de zevende plaats genoemd, de zesde de vijfde en men begint elkaar al verbaasd aan te kijken! Hè? Zou dit waarheid worden, vallen we echt in de prijzen? De vierde plaats, geen EMM, derde plaats nog niet en bij het noemen van de tweede plaats weten we het zeker: we zijn Europees Kampioen! De taferelen die zich hierna afspelen zijn met geen pen te beschrijven. Iedereen valt over elkaar heen, Ger wordt op de schouders gehesen, tranen met tuiten worden er gehuild. Dol- en dolgelukkig zijn we. Ook de ontvangst in Heijen is grandioos. De fanfare staat klaar om een serenade te brengen en Thei Brons, de voorzitter, is zo trots als een pauw op 'zijn' drumband. Dit jaar wordt ook het Nederlands Voetbalelftal Europees Kampioen, nou, wij weten hoe dat voelt! In 1990 doen wij het nog eens dunnetjes over en halen we ook weer de Europese beker naar Heijen. Maar het is toch niet zo mooi als de eerste keer. De tamboer-maîtres tijdens deze successenreeks zijn dan Wiely Janssen (1988) en Paulo Flintrop (1990-1992).
Nog meer concoursen
In 1988 gaat de drumband weer op concours en men promoveert vlot naar de eerste divisie sectie A-a. Dit houdt tevens in dat de drumband in november dat jaar mee mag doen aan de Limburgse Kampioenschappen. Helaas haalt St.Caecilia uit Schimmert de Kampioenswimpel voor onze neus weg. In 1992 neemt de drumband deel aan het Jordaanfestival in Amsterdam. Eén korps weet dat weekend Heijen met een half punt verschil voor te blijven. In 1993 wordt opnieuw gestreden in de Jordaan om met hoogste aantal punten. Dit maal met als tamboer-maître Pierre Hendriks. Dat weekend doen er 22 korpsen mee aan het festival en jawel! De wisselbeker (met behoorlijk grote oren) gaat voor een jaar mee naar Heijen. In 1994 wordt dit kunstje nog eens herhaald.
Afscheid Ger Peters
Eind 1994 geeft Ger Peters, na tien jaar intensief instructeurschap, te kennen te willen stoppen. Hij heeft een nieuwe uitdaging gevonden in een baan bij Janssen Pers en die neemt zoveel tijd in beslag dat hij niet meer optimaal kan presteren als instructeur. Bovendien heeft hij met EMM en de andere korpsen waar hij voor staat al zo ongeveer alles gewonnen wat er te winnen valt, zodat hij met volle overtuiging deze keuze heeft gemaakt. Op 4 februari 1995 wordt een heus afscheidsconcert gegeven met en voor Ger Peters (zie foto's) Inmiddels is Ger lid geworden van de drumband en bespeelt hij met verve de pauken.
Casper Traa, instructeur 1995-heden
Het bestuur moet dus weer op zoek naar een geschikte opvolger voor Ger en dat valt niet mee. Uiteindelijk valt de keuze, in overleg met de drumbandleden, op Casper Traa, 20 jaar oud. Hij geeft zijn eerste repetitie op 23 februari 1995. Ook hij blijkt de enorme gedrevenheid te hebben die Ger altijd tentoonspreidde want hij gaat voortvarend aan de slag.
In 1996 staan er twee festivals op het programma. Op 9 juni het Internationaal Muziek - en Majoretten Festival in Roermond. Dit wordt gewaardeerd met een eerste prijs plus het hoogste aantal punten voor het defilé. Op 22 juni doet de drumband mee aan het drumband- en showband festival in Tiel. Nu prijken ook de Betuwe Trofee en een tinnen flipje in de toch al uitpuilende prijzenkast van de drumband.
Ook gaat men dit jaar op concours namelijk in Venray op 29 september 1996 en u raadt het al: hier weer een royale eerste prijs in de 1e divisie sectie A-a. Helaas net geen promotie naar de hoogste regionen in de drumband-wereld, nl. de eredivisie.
Iets nieuws
Zoals ook in 1958, begint zich in 1997 iets nieuws te ontwikkelen. Er zijn nu zoveel mooie en klankvolle effectinstrumenten "ontdekt" en men wil daar graag verder mee experimenteren. Zoals daar zijn: vibra-sleps, cabassa, (ride)-cymbals, Chine-cymbal, crash-cymbal, gong, beatring, bongo's, quads, temple-blocks, timpani, cowbell, claves, tam-tam, en nog veel meer fraais. Kortom de drumband wordt een "slagwerkgroep" een moderne benaming die nu veel beter past bij het instrumentarium en het repertoire. Mede door de financiële ondersteuning van het dorp Heijen en het bedrijfsleven kunnen nieuwe pauken en diverse van deze effectinstrumenten worden aangeschaft. De marsen die op straat moeten worden gespeeld worden natuurlijk wel in ere gehouden. Om deze instrumenten te mogen bespelen tijdens concoursen zal men in een andere sectie moeten uitkomen, namelijk A-b.
Slagwerkconcert in d'n Toomp
Op 8 maart 1997 beleven we met z'n allen nog een prachtige avond met een slagwerk concert in d'n Toomp. Hiervoor wordt een aantal top-slagwerkgroepen uitgenodigd en zij kwamen graag naar Heijen. De groepen zijn afkomstig uit Gendt, Genderen en Millingen a/d Rijn. Het is een zeer sfeervolle avond geworden waarop door alle deelnemers vol overgave is gespeeld. Het massaal toegestroomde publiek luistert geboeid naar het gebodene. Men staat versteld van de mogelijkheden en variaties in klank! De EMM slagwerkgroep hoopt hiervan een goede traditie te maken.
Overige activiteiten
Om de toch al prima sfeer te bevorderen wordt er ook wel eens deelgenomen aan minder klankvolle activiteiten, hoewel... Beroemd (of berucht, zo u wilt) zijn de jaarlijks wederkerende "Jorisfeesten". Kwam men in het begin slechts één avond gezellig bij mekaar, nu is dit feest al uitgegroeid tot een heel weekend. De naam heeft dit feest te danken aan de ezel van Antoinette Kerkhoff, die al sinds jaar en dag Joris heet. Antoinette en Henk, achteraf wonend op de Smele (en dat is maar goed ook) zijn zo gastvrij dat ze elk jaar hun tuin ter beschikking stellen en dan wordt er naar hartelust gebarbecued, gedronken en "gezwetst". Bij slecht weer wordt de schuur van de vader van Antoinette (Nol v.d. Loo) ingericht als feestzaal. Joris staat in de aangrenzende wei en kijkt het gedoe meewarig aan. Als beloning wordt dan om middernacht "lang zal hij leven" voor hem "gezongen" en krijgt hij een pakje shag cadeau, waarvan hij de inhoud lekker opsnoept. Ook doen de drumbandleden mee met de zeskamp, waar nooit wat gewonnen wordt (behalve aan de tap!) en met de jaarlijkse familie/bedrijven/verenigingsdag georganiseerd door het Gilde St. Dionysius. In 1997 wordt Casper Traa kampioen bij het schieten. Een eer die ook al eens te beurt is gevallen aan Mathijs Coenen en aan het team bestaande uit Jan de Valk, Cor Pluk, Mathijs Coenen en Chris Kerkhoff.
Tenslotte
Zoals uit het hele verhaal al blijkt is de slagwerkgroep een ontzettend gezellige, gemotiveerde groep slagwerkers met een roemrijk verleden, goede tradities en vele plannen voor de toekomst. Mocht je na het lezen van dit verhaal en het bekijken van de aansprekende foto's enthousiast geworden zijn: wij kunnen altijd nieuwe leden gebruiken. Ook als je al wat ouder bent, geeft niets, we zorgen voor een gedegen opleiding, die extern wordt getoetst. Belangstellenden kunnen gerust binnenlopen bij een van onze repetities op de donderdagavond. Ook bezoeken we elk jaar de basisschool en mogen kinderen de instrumenten uitproberen tijdens de jaarlijkse open dag in d'n Toomp. Zo hopen we op voldoende aanwas om ook in de toekomst optimaal te kunnen presteren en nieuwe uitdagingen aan te kunnen gaan.
Marjo Boekhorst
juni 1998